نشانی

نشا نی خا نه ام را بنویس

و این یکی را ازیاد نبر

چرا که روزی

در ناگها ن زمین پرت می شوی

وتنها یکی نشانی به یا دت می ما ند

از آن همه آدم ها که تو را دوست داشته اند

حالا که روی لبخندها ی عاشقانه ی من

رنگ می زنی

و زیر لب می گو یی چه نشا نی ،چه عشقی ؟

ومن صبور

در انتظار ناگهان زمینم

وآدمهایی که تو را از یاد برده اند