پیاز چیز دیگری ست
دل و رو ده ندارد
تا مغز مغز پیاز است
تا حدپیاز بو دن
پیازبودن از بیرون
پیاز بودن تا ریشه
پیاز می توا ند بی دلهره ای
به درونش نگاه کند
در ما بیگا نگی ووحشی گری ست
که پو ست به زحمت آن را پو شا نده است
جهنم با فت های داخلی در ما ست
آنا تو می پر شور
اما در پیاز به جای روده های پیچ در پیچ
فقط پیاز است
پیاز تا عمق ،شبیه به خودش
پیاز وجودی ست بی تناقض
پیاز پدیده ی مو فقی ست
لایه ای درون لایه ای دیگر به همین سادگی
بزرگ تر کو چک تر را در بر گرفته
ودر لایه ی بعدی یکی دیگر یعنی سو می چها رمی
پیاز این شد یک چیزی
نجیب ترین شکم دنیا
از خودش ها له های مقد سی می تند
برای شکو هش
در ما چربی ها و عصب ها و رگ ها
مخاط و رمزیات
و حما قت کامل شدن را
از ما دریغ کرده اند
سلام چطوری مهربون
من هزار ها بار گفتم آدم باید جایی بره که ارزش رفتن داشته باشه و جایی بمونه که ارزش موندن داشته باشه
کلبه ی کوچیک و ناز و قشنگ شما هم جای اومدن داره هم جای موندن و هم جای خوندن و وقت گذاشتن خیلی خوب بود تا وقتی نیای پیشم فکر می کنم دوسم نداری پس زود بیا
قربون شما
سلام
شعره جالبی بود..